Duke Ellington był amerykańskim pianistą, kompozytorem i liderem jazzowym, który aktywnie działał w latach 20. i 30. XX wieku. Jego styl był unikalny i wpłynął na rozwój jazzu, a także na muzykę popularną na całym świecie. Ellington zasłynął z komponowania orkiestrowych utworów jazzowych, które były znane zarówno za granicą, jak i w kraju.
Sacred Concerts Duke’a Ellingtona to według niego samego najważniejsza rzecz, jaką kiedykolwiek zrobił. Koncerty te realizowane były w następujących latach:
1965 – Concert of Sacred Music
1968 – Drugi koncert sakralny
1973 – Trzeci Koncert Sakralny
Ellington wielokrotnie powtarzał, że nie próbował skomponować „mszy” (liturgii). Krytyk Gary Giddins scharakteryzował te koncerty jako sprowadzenie przez Ellingtona rewii Cotton Club do kościoła.
Pierwszy Koncert Sakralny 1965 (Concert of Sacred Music)
Grace Cathedral w San Francisco zaplanowała „Festival Grace”, z różnymi dziełami kultury i prelegentami, który miał się odbyć w pierwszym roku otwarcia katedry, a koncert Ellingtona miał być jego częścią. („Festiwal” obejmował również występ Vince’a Guaraldiego).
Koncert miał swoją premierę 16 września 1965 roku i został zarejestrowany przez KQED, lokalną telewizję publiczną. Występ został wydany na CD jako A Concert of Sacred Music Live from Grace Cathedral oraz na DVD jako Love You Madly/A Concert of Sacred Music at Grace Cathedral. Oficjalny album wydany przez RCA, „A Concert of Sacred Music”, został nagrany podczas dwóch koncertów w Fifth Avenue Presbyterian Church w Nowym Jorku 26 grudnia 1965 roku. Dodatkowy materiał z tych koncertów, nie znajdujący się na oryginalnym albumie, można znaleźć na 24-płytowym zestawie pudełkowym „The Duke Ellington Centennial Edition: The Complete RCA Victor Recordings (1927-1973)”.
Koncert łączył istniejące i nowe materiały, z „New World A-Commin” i „Come Sunday” z Black Brown and Beige oraz „Heritage (My Mother, My Father)” ze spektaklu My People. Nowy utwór, piosenka „In the Beginning God”, otrzymał w 1967 roku nagrodę Grammy. Został wykonany ponownie w Grace Cathedral w 25. i 50. rocznicę jej powstania, w 1990 i 2015 roku.
Recenzja Allmusic autorstwa Richarda S. Ginella przyznała płycie pięć gwiazdek i stwierdziła, że „koncert sięga do korzeni Ellingtona w showbiznesie i kulturze afroamerykańskiej, a także jego ewidentnie głębokiej wiary religijnej, rzucając to wszystko razem w duchu uniwersalności i pieczętując wszystko pieczęciami jego muzycznych sygnatur.”
Magazyn Ebony nazwał utwór „historycznym”, sytuując go jako część większego ruchu w połowie lat 60-tych, który połączył jazz i religię.
Spis utworów (wszystkie kompozycje są autorstwa Duke’a Ellingtona):
„In the Beginning God” – 19:36
„Will You Be There?” – 1:23
„Ninety Nine Percent” – 2:23
„Ain’t But the One” – 3:31
„New World a’Coming” – 9:56
„In the Beginning, God II” – 4:31
„Heritage” – 3:42
„The Lord’s Prayer” – 3:16
„Come Sunday” – 5:30
„David Danced Before the Lord With All His Might” – 9:00
„The Lord’s Prayer II” – 4:56
Album został nagrany w Fifth Avenue Presbyterian Church 26 grudnia 1965 roku.
Wykonawcy:
Duke Ellington – fortepian
Cat Anderson, Herb Jones, Cootie Williams i Mercer Ellington – trąbka
Lawrence Brown, Quentin Jackson i Buster Cooper – puzon
Chuck Connors – puzon basowy
Jimmy Hamilton i Russell Procope – klarnet, saksofon altowy
Johnny Hodges – saksofon altowy
Paul Gonsalves – saksofon tenorowy
Harry Carney – saksofon barytonowy
John Lamb – bas
Louie Bellson – perkusja
Brock Peters, Jimmy McPhail i Queen Esther Marrow – wokal
The Herman McCoy Choir – chór
Bunny Briggs – stepowanie (utwór 10)
Drugi Koncert Sakralny 1968 (Second Concert of Sacred Music)
Drugi sakralny koncert Ellingtona miał swoją premierę w Katedrze św. Jana Bożego w Nowym Jorku 19 stycznia 1968 roku, ale nie zachowało się żadne nagranie z tego występu. Został on następnie nagrany 22 stycznia i 19 lutego 1968 roku w Fine Studio w Nowym Jorku i pierwotnie wydany jako podwójny LP w Prestige Records, a następnie wznowiony na jednej płycie CD z pominięciem utworów „Don’t Get Down On Your Knees To Pray Until You Have Forgiven Everyone” i „Father Forgive”[8] Wszystkie utwory znajdują się w 24-płytowym boxie „The Duke Ellington Centennial Edition: The Complete RCA Victor Recordings (1927-1973)”.
Na tym koncercie po raz pierwszy szwedzka wokalistka Alice Babs nagrywała z orkiestrą Ellingtona, gdzie zaśpiewała „Heaven” oraz bezsłowny wokal „T.G.T. (Too Good to Title)”. Cootie Williams ma „growlowy” rys trąbki w „The Shepherd (Who Watches Over the Night Flock)”. Utwór ten dedykowany jest ks. Johnowi Garcii Genselowi, luterańskiemu pastorowi społeczności jazzowej. Kulminacyjnym zakończeniem jest „Praise God and Dance”, który pochodzi z Psalmu 150.
Na zaproszenie Harvard Episcopal Chaplaincy, Ellington dał koncert ponownie w Emmanuel Episcopal Church, Boston 20 kwietnia 1969 roku.
W recenzji Allmusic Richard S. Ginell przyznał albumowi 4 gwiazdki i stwierdził, że „materiał jest świeży, nie jest zlepkiem starego i nowego, jak na pierwszym koncercie – a starając się być jak najbardziej ekumenicznym, Ellington sięga po nowatorskie techniki i dźwięki poza swoje zwykłe bigbandowe spektrum.”
Spis utworów (wszystkie kompozycje autorstwa Duke’a Ellingtona):
„Praise God” – 3:09
„Supreme Being” – 11:45
„Heaven” – 4:55
„Something About Believing” – 8:12
„Almighty God” – 6:32
„The Shepherd (Who Watches over the Flock)” – 7:10
„It’s Freedom” – 13:00
„Meditation” – 3:10
„The Biggest and Busiest Intersection” – 3:57
„T.G.T.T. (Too Good to Title)” – 2:25
„Don’t Get Down On Your Knees To Pray Until You Have Forgiven Everyone” – 5:13 (Pominięto w reedycji CD)
„Father Forgive” – 2:49 (Pominięto na wznowieniu CD)
„Praise God And Dance” – 10:49
Nagrania dokonano w Fine Studio w Nowym Jorku 22 stycznia (utwory 3, 5, 7, 10 i 13) oraz 19 lutego (utwory 1, 2, 4, 6, 8, 9, 11 i 12) 1968 roku.
Wykonawcy:
Duke Ellington – fortepian, narracja
Cat Anderson, Herb Jones, Cootie Williams, Mercer Ellington i Money Johnson – trąbka
Lawrence Brown, Buster Cooper, Bennie Green – puzon
Chuck Connors – puzon basowy
Russell Procope – saksofon altowy, klarnet
Johnny Hodges – saksofon altowy
Jimmy Hamilton – klarnet, saksofon tenorowy
Paul Gonsalves – saksofon tenorowy
Harry Carney – saksofon barytonowy
Jeff Castleman – bas
Sam Woodyard, Steve Little – perkusja
Alice Babs, Roscoe Gill, Devonne Gardner oraz Trish Turner- wokal
The AME Mother Zion Church Choir, Central Connecticut State College Singers, Choirs Of St Hilda’s and St Hugh’s School oraz The Frank Parker Singers – chóry.
Trzeci Koncert Sakralny 1973 (Third Concert of Sacred Music)
Trzeci Koncert Sakralny zbudowany był wokół umiejętności Alice Babs, Harry’ego Carneya i samego Ellingtona na fortepianie. Jego premiera odbyła się w Opactwie Westminsterskim w Londynie, w Wielkiej Brytanii, 24 października 1973 r. i została wydana na LP w 1975 r., ale na CD ukazała się dopiero jako część 24-płytowej „The Duke Ellington Centennial Edition: The Complete RCA Victor Recordings (1927-1973) collection”.
W tym momencie swojego życia Ellington wiedział, że umiera. Alice Babs śpiewa tu „Is God a Three Letter Word for Love?” i „My Love”. Saksofonista tenorowy Harold Ashby pojawia się z kolei w utworze „The Brotherhood”, który jest hołdem dla The United Nations.
W recenzji Allmusic Richard S. Ginell przyznał albumowi 3 gwiazdki i stwierdził, że to „najsłabszy z sakralnych koncertów. Brakuje w nim showbiznesowego kopa i bujności pierwszego koncertu i jeszcze bardziej eklektycznych impulsów drugiego, teraz obciążonych stonowaną powagą i poczuciem, że schorowany Ellington wiedział, że jego czas zbliża się ku końcowi (umarł dokładnie sześć miesięcy później)”
Spis utworów (wszystkie kompozycje są autorstwa Duke’a Ellingtona):
Introduction By Sir Colin Crowe – 1:28
Duke Ellington’s Introduction – 1:26
„The Lord’s Prayer: My Love” – 7:49
„Is God A Three-Letter Word For Love (Part I)” – 4:27
„Is God A Three-Letter Word For Love? (Part II)” – 3:46
„The Brotherhood” – 5:46
„Hallelujah” – 3:32
„Every Man Prays In His Own Language” – 11:10
„Ain’t Nobody Nowhere Nothin’ Without God” – 4:20
„The Majesty Of God” – 7:27
Nagrano w Westminster Abbey, Londyn 24 października 1973 roku.
Wykonawcy:
Duke Ellington – fortepian, narracja
Johnny Coles, Mercer Ellington, Money Johnson i Barrie Lee Hall – trąbka
Art Baron, Vince Prudente – puzon
Chuck Connors – puzon basowy
Harold Minerve – saksofon altowy, flet
Russell Procope – saksofon altowy
Harold Ashby – klarnet, saksofon tenorowy
Percy Marion – saksofon tenorowy
Harry Carney – saksofon barytonowy, klarnet basowy, klarnet
Joe Benjamin – bas
Quentin Whit – perkusja
Alice Babs, Tony Watkins – wokal
John Alldis Choir – chór
Dodaj komentarz